Zapalenie żył kończyn dolnych, znane również jako zakrzepowe zapalenie żył (ZZŻ), jest poważnym stanem, który wymaga odpowiedniego leczenia i opieki. Istnieje kilka powikłań związanych z zapaleniem żył kończyn dolnych, a także sposoby profilaktyki, które mogą pomóc w zapobieganiu temu schorzeniu. Do podmywania można również wykorzystać olejek z drzewa herbacianego, pamiętając. aby przed zastosowaniem odpowiednio go rozcieńczyć (2–3 krople olejku na litr wody). W przypadku gdy serowatym upławom towarzyszą dolegliwości ze strony układu moczowego, można poszerzyć kurację o zioła do picia. Bakteryjne zapalenie pochwy O zapalenie stosunkowo łatwo, gdyż pochwa jest środowiskiem, w którym panują sprzyjające warunki do rozwoju drobnoustrojów. Dostateczna wilgotność i duża ilość substancji odżywczych sprawia, że w wyniku pojawienia się czynników sprzyjających, takich jak zaburzenia hormonalne, zmiana pH środowiska pochwy może dojść do zmian w środowisku pochwy. Grzybica narządów płciowych - domowe sposoby. Poza leczeniem farmakologicznym istnieje szereg metod łagodzenia objawów i leczenia grzybicy. Należą do nich: : czopki i irygacje z kwasem borowy (tzw. kwaśne borowiny); ciepłe kąpiele i tampony z kilkoma kroplami olejku z drzewa herbacianego (łac. Melaleuca alternifolia); Infekcja grzybicza pochwy – domowe sposoby. W aptece dostępne są co prawda pewne preparaty, które kupić można bez recepty na infekcje intymne, w tym między innymi globulki, maści i kremy, jednak zdecydowanie lepszym rozwiązaniem będzie kontakt z lekarzem, który wdroży odpowiednie działania zaradcze. Zanikowe / atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy, starcze zapalenie pochwy) oznacza stopniowe zmniejszanie się grubości nabłonka ścian pochwy, które w końcu doprowadza do jej zaniku. Zanik pochwy zwykle obserwuje się u kobiet po menopauzie, lecz można go rozpoznać także u tych młodszych - z zaburzeniami hormonalnymi. . Fot: kei907 / Choroby pochwy mogą się pojawić u kobiet w każdym wieku, ale grupą najbardziej na nie narażoną są panie w wieku okołomenopauzalnym. Do rozwoju tych schorzeń predysponują ryzykowne zachowania seksualne, niedostateczna higiena osobista i obniżona odporność. Choroby pochwy mogą być wywołane przez różne patogeny. Jedną z częściej występujących jest rzęsistkowica – schorzenie pasożytnicze, za które odpowiada rzęsistek pochwowy. Innymi częstymi przypadłościami są bakteryjne lub grzybicze zapalenie pochwy lub typowe dla kobiet przekwitających zanikowe zapalenie pochwy. Rzęsistkowica – wstydliwa choroba pochwy Rzęsistkowica to wstydliwa choroba pochwy wywołana przez pierwotniaka rzęsistka pochwowego. Jest to najczęstsze niewirusowe zakażenie przenoszone drogą płciową. Może do niego dojść także drogą pośrednią, do czego predysponuje zwłaszcza używanie wspólnej pościeli, ręczników i przyborów do mycia razem z osobą chorą. Zakażenie rzęsistkiem odpowiada za stan zapalny pochwy, obfite, cuchnące, szaro-żółte lub żółto-zielone, wodniste, pieniące upławy, uporczywy świąd i pieczenie sromu. Ponadto występuje ból podczas stosunku, plamienie kontaktowe oraz zaczerwienienie sromu, pochwy i szyjki macicy. Chore wskazują na potrzebę częstego oddawania moczu, zwykle małymi porcjami, czemu towarzyszy ból i uczucie pieczenia w cewce moczowej - stranguria. Nierzadko zdarza się, że choroba przebiega bezobjawowo, co stanowi główny rezerwuar zakażenia. Leczenie polega na miejscowym stosowaniu środków przeciwrzęsistkowych. Najczęściej chorej podaje się metronidazol lub tynidazol, a w przypadku ciężarnych – globulki z klotrimazolem. Leczeniu powinni podlegać także aktualni partnerzy seksualni zakażonej. Podczas terapii należy powstrzymać się od współżycia seksualnego i dbać o higienę intymną. Co to jest wulwodynia? Dowiesz się tego z naszego filmu Zobacz film: Wulwodynia - co to za schorzenie? Źródło: Dzień Dobry TVN. Zanikowe zapalenie pochwy – choroba kobiet po menopauzie Zanikowe zapalenie pochwy to choroba występująca przeważnie u kobiet po menopauzie. Określane bywa jako starcze lub atroficzne zapalenie pochwy. Sporadycznie rozwija się u młodszych kobiet zmagających się zaburzeniami hormonalnymi. Bywa efektem ubocznym terapii hormonalnej raka piersi. Jego głównym czynnikiem etiologicznym jest hipoestrogenizm, czyli spadek produkcji estrogenów. Objawy tej choroby pochwy to: suchość, podrażnienie i świąd pochwy, upławy, bolesne stosunki oraz krwawienie po współżyciu, nagłe parcie i nietrzymanie moczu. Zanikowemu zapaleniu pochwy towarzyszą: zmniejszenie elastyczności pochwy, suchość i skłonność do tworzenia się wybroczyn i nadżerek, zanik napletka łechtaczki, ścieńczenie warg sromowych oraz zmniejszenie ilości i obniżenie jakości wydzieliny pochwowej. Dolegliwości te są źródłem znacznego dyskomfortu i zaburzenia seksualności, co obniża jakość życia. Objawy łagodzą środki nawilżające w postaci globulek dopochwowych, żelów czy kremów. W przypadku nasilonych dolegliwości należy rozważyć hormonalną terapię zastępczą, w której wykorzystuje się zwłaszcza estrogeny. Kandydoza – choroba pochwy i sromu Jedną z częściej występujących chorób pochwy i sromu jest kandydoza. Za jej rozwój odpowiadają drożdżaki Candida, które wchodzą w skład naturalnej flory fizjologicznej. Zakażenie wywołuje przeważnie C. albicans. Coraz częściej pojawia się problem tzw. kandydozy nawrotowej, czyli co najmniej 4 infekcji w ciągu roku. Zobacz film: Grzybica pochwy w ciąży. Objawy i leczenie. Źródło: 36,6 Kandydoza rozwija się w wyniku długotrwałego stosowania antybiotyków, środków antykoncepcyjnych lub leków immunosupresyjnych, błędów żywieniowych, zaburzeń hormonalnych, spadku odporności i ryzykownych zachowań seksualnych. Duże znaczenie ma niedostateczna lub przesadna higiena intymna oraz noszenie nieprzepuszczalnej, syntetycznej i obcisłej bielizny. Kandydoza objawia się: świądem, pieczeniem, bólem nasilającym się podczas stosunku płciowego lub oddawania moczu, zaczerwienieniem okolic intymnych i białymi upławami o grudkowej, serowatej konsystencji. U chorych zauważa się podwyższoną temperaturę ciała, obrzęk większych i mniejszych warg sromowych oraz przedsionka pochwy. Niekiedy mogą się pojawić objawy ze strony przewodu pokarmowego – nudności, ból brzucha, wymioty i biegunka. Leczenie opiera się o preparaty przeciwgrzybicze stosowane początkowo miejscowo, a w przypadku niepowodzenia – doustnie. W leczeniu miejscowym najczęściej wykorzystuje się nystatynę, natamycynę i klotrimazol w postaci globulek, maści, kremów lub tabletek. Doustnie podawane są azole – flukonazol i itrakonazol. Na czas choroby konieczne jest wprowadzenie tzw. Candida diety, która obejmuje głównie eliminację cukrów prostych, drożdży i antygenów grzybów. Powszechna choroba pochwy – infekcja bakteryjna Infekcja bakteryjna to choroba pochwy, która rozwija się podczas ilościowego i jakościowego zaburzenia naturalnej mikroflory pochwy, gdy obniżona zostaje liczba bakterii kwasu mlekowego i następuje gwałtowne namnażanie Gardnerella vaginalis, Prevotella spp., Mycoplasma hominis i Mobiluncus spp. Infekcja bakteryjna pochwy objawia się świądem, pieczeniem, podrażnieniem i uczuciem suchości okolic intymnych. Pojawiają się upławy pochwowe o biało-szarym zabarwieniu i nieprzyjemnym rybim zapachu, który intensyfikuje się po współżyciu. Chorym może dokuczać częstomocz, oddawanie moczu porcjami i uczucie nieopróżnionego pęcherza. Zdarza się także bezobjawowy przebieg. W leczeniu stosuje się przeważnie doustne leki przeciwbakteryjne. Najczęściej są to metronidazol i klindamycyna. Istotną rolę odgrywają probiotyki ginekologiczne, które przywracają równowagę mikrobiologiczną pochwy, łagodzą podrażnienia, swędzenie i pieczenie. Warto stosować preparaty dopochwowe zawierające hialuronian, który po połączeniu z wydzieliną pochwy tworzy żelową powłokę działającą nawilżająco, eliminującą uczucie suchości i regenerującą uszkodzony nabłonek pochwy. Zobacz film: Plastyka pochwy - co należy wiedzieć o tym zabiegu. Źródło: 36,6 Bibliografia: 1. Serwin Koper M., Rzęsistkowica – istotny czynnik ułatwiający zakażenie ludzkim wirusem upośledzenia odporności, „Przegląd Epidemiologiczny”, 2013, 67, s. 131-134. 2. Skałba P., Guz M., Zanikowe zapalenie pochwy, „Annales Academiae Medicae Silesiensis”, 2012, 66(2), s. 74–78. 3. Paczkowska I., Wójtowicz A., Malm A., Wybrane aspekty farmakoterapii kandydoz, „Farmacja Polska”, 2010, 66(8), s. 539-543. 4. Kuthan R., Kandydoza pochwy i sromu, „Gabinet Prywatny”, 2014, 21(03), s. 27-32. 5. Jopkiewicz S., Suplementacja wspomagająca profilaktykę i leczenie kandydozy, „Hygeia Public Health”, 2017, 52(2), s. 126-130. 6. Figura B., Zapalenia narządów płciowych kobiet, „Apteka Media”, 2012, 5, s. 16-17. 7. Gałęcka M., Szachta P., Nawrotowe grzybice i bakteryjne zapalenia pochwy – charakterystyka przyczyn oraz możliwości terapeutycznych i profilaktycznych, „Forum Zakażeń”, 2013, 4(2), s. 121-125. Chcesz wiedzieć jak wulwodynia wpływa na stan psychiczny kobiety? Koniecznie obejrzyj nasz film Zobacz film: Jak wulwodynia wpływa na stan psychiczny kobiety? Źródło: Dzień Dobry TVN. Suchość pochwy – problem kobiet z niskim poziomem estrogenów. Jak sobie radzić z tą dolegliwością? Istock,com Opublikowano: 14:40Aktualizacja: 14:08 Suchość pochwy jest dolegliwością kobiet w okresie okołomenopauzalnym. Związane jest to ze zmniejszoną ilością wydzielanych przez jajniki estrogenów. Zmniejsza się wówczas ilość wytwarzanego w pochwie śluzu, powodując uczucie suchości. Istnieją jednak wyroby medyczne, które z łatwością sobie z nią poradzą. Suchość pochwy – przyczynySuchość pochwy – konsekwencjeSuchość pochwy – leczenie Suchość pochwy jest kłopotliwym schorzeniem, znacząco zmniejszającym komfort życia. Dyskomfort odczuwany jest przede wszystkim w życiu codziennym. Jeśli kobieta odczuwa taką dolegliwość, powinna zgłosić się do lekarza, gdyż może ona nie tylko wynikać z fizjologicznych zmian organizmu, ale również być objawem schorzeń ginekologicznych. Suchość pochwy – przyczyny Za pierwszą i podstawową przyczynę suchości pochwy uznaje się zaburzenie równowagi w gospodarce hormonalnej jajników. Za prawidłowe nawilżenie pochwy odpowiedzialne są estrogeny. Spadek ich poziomu powoduje zmniejszenie wydzielania śluzu w pochwie. Obniżony poziom estrogenów, związany z zaburzeniami w funkcjonowaniu jajników, dotyka głównie kobiet w połogu, karmiących piersią oraz będących w okresie menopauzalnym. Kolejną przyczyną mogą być infekcja dróg rodnych lub nieprawidłowości w budowie ściany macicy, w której obecne są komórki odpowiadające za produkcję i wydzielanie śluzu w pochwie. Suchość pochwy może być również powikłaniem cukrzycy i niewydolności nerek. Wpływ na nawilżenie pochwy mają również: przewlekły stres, przemęczenie, osłabienie, przebyte operacje ginekologiczne, reakcja na środki do higieny intymnej, stosowanie antykoncepcji hormonalnej czy zażywanie niektórych grup leków, takich jak na przykład: antydepresanty, antybiotyki, leki moczopędne czy antyalergiczne. Ważnym czynnikiem predysponującym do wystąpienia suchości w pochwie jest czynnik psychogenny. Strach przed stosunkiem seksualnym, bólem z nim związanym wywołuje silny stres, który może powodować osłabienie nawilżenia pochwy. Suchość pochwy – konsekwencje Suchość pochwy objawia się grupą dolegliwości, które znacznie obniżają jakość i komfort życia, a należą do nich: podrażnienie i uczucie pieczenia w pochwie, spadek libido, spowodowany brakiem przyjemności podczas odbywania stosunku seksualnego, plamienie, wynikające z pękania naczyń krwionośnych znajdujących się w pochwie, dyskomfort bólowy podczas chodzenia, zanikowe zapalenie pochwy, nawracające infekcje dróg intymnych, naglące parcie na mocz, uczucie pulsowania w pochwie. Suchość pochwy – leczenie Leczenie suchości pochwy i radzenie sobie z nią uzależnione jest od przyczyny i objawów. Opiera się głównie na stosowaniu wyrobów farmaceutycznych w postaci globulek i żeli. Częstotliwość ich używania uzależniona jest od stopnia zaawansowania objawów. Jeśli suchość pochwy daje o sobie znać jedynie podczas stosunków seksualnych, należy przed penetracją stosować odpowiednie żele, natomiast jeśli odczuwany jest dyskomfort w życiu codziennym, między innymi podczas chodzenia, trzeba stosować żele/globulki codziennie. Jednak dobór leków i dawkowanie ustala lekarz. Nie należy leczyć suchości pochwy na własną rękę, gdyż można pogorszyć swój stan. Żele powinny zawierać głównie wodę i jak najmniej substancji zapachowych, żeby nie wystąpiło ryzyko dodatkowego podrażnienia. Żel nie powinien zawierać nonoksynolu-9, który podrażnia naskórek pochwy, wywołując uczucie dyskomfortu. Może wypróbujesz lubrykant Wimin? Znajdziesz go w sklepie Hello Zdrowie. Czerp jak największą przyjemność z seksu! Zdrowie intymne i seks WIMIN Lubrykant 55,00 zł U kobiet karmiących piersią i będących w połogu suchość pochwy ustąpi samoistnie po zakończeniu karmienia. Natomiast kobiety, u których osłabienie nawilżenia pochwy wynika ze źle dobranej antykoncepcji hormonalnej, powinny zgłosić się do ginekologa w celu jej zmiany. Jeśli osłabienie nawilżenia wynika ze stanów chorobowych, oprócz leczenia objawowego należy wyeliminować przyczynę. Ważne jest również odpowiednie nawadnianie organizmu. W przypadku przyczyn o podłożu psychogennym warto udać się na psychoterapię. Do domowych sposobów leczenia suchości pochwy należą: wspomniane wcześniej nawadnianie organizmu – minimum dwoma litrami płynów dziennie, noszenie przewiewnej bawełnianej bielizny i stosowanie odpowiedniej diety bogatej w warzywa, owoce oraz ryby. Ważne, aby produkty, które znajdą się w diecie, zawierały fitoestrogeny. Są to substancje działające podobnie jak estrogeny. Znaleźć je można przede wszystkim w: warzywach strączkowych, siemieniu lnianym, pestkach dyni i słonecznika, płatkach owsianych, marchwi, cebuli, gruszkach, czereśniach oraz jabłkach. Ważne również jest ograniczenie spożywania tłuszczy pochodzenia zwierzęcego. Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Alicja Kaczmara Swoją przygodę z medycyna rozpoczęłam już w okresie gimnazjum, gdzie zainteresowałam się biologią człowieka. Z każdym kolejnym etapem edukacji, medycyna stawała się coraz ciekawsza. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy Jak leczyć pieczenie pochwy? Decyzję o formie terapii podejmuje ginekolog po rozpoznaniu przyczyny choroby. Leczenie infekcji pochwy, np. na tle bakteryjnym czy grzybiczym, polega na podawaniu odpowiednich leków. Może się jednak okazać, że leczenie farmakologiczne nie jest konieczne i by złagodzić pieczenie pochwy, wystarczy wypróbować domowe sposoby leczenia. Pieczenie pochwy: leczenie Spis treściPieczenie pochwy: leczenie stanów zapalnych pochwyPieczenie pochwy: leczenie zanikowego zapalenia pochwyPieczenie pochwy a środki antykoncepcyjneDomowe sposoby na pieczenie pochwy. Jak złagodzić piekący ból w pochwie? Pieczenie pochwy wymaga konsultacji ginekologicznej. Leczenie piekącego bólu pochwy na tle alergicznym zwykle nie wymaga farmakoterapii, tylko zmiany kosmetyków do higieny intymnej czy proszku do prania. W takiej sytuacji przydatne mogą okazać się także domowe sposoby na pieczenie pochwy. Możesz także pójść do apteki i zapytać farmaceutę o wspomagające leczenie produkty bez recepty. Z kolei infekcje pochwy, np. na tle grzybiczym czy bakteryjnym, są wskazaniem do konsultacji z lekarzem, który zastosuje odpowiednie leczenie. Pieczenie pochwy: leczenie stanów zapalnych pochwy Pieczenie pochwy na tle bakteryjnym jest leczone antybiotykami. Podobnie jak pieczenie, którego przyczyną są niektóre choroby weneryczne. Z kolei grzybica pochwy wymaga stosowania leków przeciwgrzybiczych. Mogą być one podawane doustnie lub dopochwowo w postaci tabletek, kapsułek, kremów lub maści. Niektóre z nich są dostępne bez recepty. Jednak pamiętaj, że powinno się je stosować po uprzedniej konsultacji z lekarzem lub farmaceutą. W innych przypadkach, w celu złagodzenia stanu zapalnego, lekarz może zdecydować o zastosowaniu maści zawierające sterydy. Jednak wówczas należy je stosować jedynie w krótkotrwałej kuracji. Może się zdarzyć, że dostęp do lekarza czy do możliwości zrobienia badań będzie ograniczona, lub oczekiwanie na wynik może trwać zbyt długo. Dlatego też zgodnie z najnowszymi rekomendacjami Polskiego Towarzystwa Ginekologów i Położników w leczeniu pomocniczym chorób zapalnych pochwy można zastosować substancje, które mają działanie przeciwdrobnoustrojowe, np. kwas borny czy PHMB – poliheksametylen biguanidu, który np. w połączeniu z kwasem mlekowym przywraca fizjologiczne pH, zapobiegając namnażaniu się drobnoustrojów chorobotwórczych. Pierwsza wizyta u ginekologa - poradnik dla dziewcząt Pieczenie pochwy: leczenie zanikowego zapalenia pochwy Zapalenie pochwy, które dotyka kobiety w wieku menopauzalnym, zwykle wymaga leczenia hormonalnego z zastosowaniem estrogenów doustnie, w postaci tabletek, lub miejscowo, np. w postaci kremu. Wyboru konkretnej postaci leku dokonuje ginekolog, uwzględniając indywidualne potrzeby pacjentki. Pieczenie pochwy a środki antykoncepcyjne Pieczenie pochwy w czasie stosunku może być oznaką reakcji alergicznej na lateks, z którego jest wykonana prezerwatywa. W takiej sytuacji najlepiej wybierać kondomy wykonane z poliuretanu. Pieczenie pochwy bywa także skutkiem ubocznym doustnej antykoncepcji hormonalnej. Wówczas należy poprosić lekarza o zmianę tabletek lub zmienić metodę antykoncepcji. Domowe sposoby na pieczenie pochwy. Jak złagodzić piekący ból w pochwie? 1. Unikaj perfumowanych środków do higieny intymnej: papieru toaletowego, podpasek, płynów do kąpieli, a także żeli pod prysznic, itp., ponieważ zmieniają one prawidłowy poziom pH pochwy i okolic intymnych. Bielizny nie pierz pachnącym mydłem do prania, w wybielaczach i środkach zmiękczających tkaniny. 2. Do mycia okolic intymnych używaj tylko wody i emulsji lub żeli przeznaczonych do higieny intymnej. W celu złagodzenia pieczenia pochwy lepiej sięgnąć po płyny czy emulsje posiadające wyjątkowo niskie pH (3,5). Na co dzień można używać żeli, które posiadają pH zbliżone do odczynu miejsc intymnych (5,2-5,5). Należy ich używać nie częściej niż 1-2 razy na dobę. W ten sposób zapobiega się przesuszeniu skóry okolic intymnych. Pamiętaj, że nadmierna dbałość o higienę intymną również może być przyczyną infekcji. WAŻNE! Mycie okolic intymnych zawsze powinno się skończyć na odbycie. Mycie w kierunku odwrotnym może spowodować przeniesienie bakterii jelitowych do pochwy. 3. Do wycierania miejsc intymnych używaj osobnego ręcznika. Nie stosuj w tym celu gąbek, gdyż szybko gromadzą się na nich grzyby, bakterie i inne drobnoustroje. 4. Noś bawełniana bieliznę. Unikaj tej ze sztucznych, a tym samym nieprzewiewnych materiałów oraz stringów. 5. Jeśli podczas okresu używasz tamponów, nie zapomnij ich wymieniać co kilka godzin. Zawsze dobieraj te o mniejszym stopniu chłonności. 6. Ważna jest także odpowiednia dieta. Ta bogata w produkty mleczne zawierające probiotyki – bakterie z rodzaju Lactobacillus i Bifidobacterium - czyli jogurty, kefiry czy twarogi, zmniejsza ryzyko wystąpienia grzybicy pochwy. Pomocne może okazać się także wykreślenie z jadłospisu cukrów i alkoholu, zwłaszcza, jeśli infekcje pochwy nawracają. Zanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) jest częstą dolegliwością u kobiet po menopauzie i znacznie obniża jakość ich życia, zwłaszcza tego seksualnego. Zanik pochwy może pojawić się także u młodszych kobiet - najczęściej tych z problemami hormonalnymi. Jakie są przyczyny i objawy zanikowego/atroficznego zapalenia pochwy? Na czym polega leczenie tego schorzenia? Spis treściZanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) - przyczynyZanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) - objawyZanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) - diagnozaZanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) - leczenie Zanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy, starcze zapalenie pochwy) oznacza stopniowe zmniejszanie się grubości nabłonka ścian pochwy, które w końcu doprowadza do jej zaniku. Zanik pochwy zwykle obserwuje się u kobiet po menopauzie, lecz można go rozpoznać także u tych młodszych - z zaburzeniami hormonalnymi. Ocenia się, u że 1/3 kobiet w okresie okołomenopauzalnym i u 1/2 w okresie pomenopauzalnym występują tzw. objawy pochwowe spowodowane atrofią pochwy. Zanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) - przyczyny Główną przyczyną atrofii pochwy jest hipoestrogenizm, czyli niedobór estrogenów. Hormony te, w prawidłowym stężeniu, pomagają w utrzymaniu prawidłowego dopływu krwi do tkanek pochwy, utrzymują elastyczność jej ścian oraz pobudza produkcję naturalnych substancji nawilżających. Ponadto estrogeny pomagają chronić pochwę przed zakażeniami bakteryjnymi. W przypadku ich niedoboru dochodzi do zmniejszenia się liczby komórek tworzących błonę śluzowa pochwy, a także do zmniejszenia nawilżenia jej ścian (w wyniku obniżenia ilości i jakości wydzieliny pochwowej). W konsekwencji nabłonek jest coraz cieńszy, a pochwa skraca się i zwęża. Ponadto w pochwie mogą namnażać się szkodliwe bakterie. Najczęściej poziom estrogenów zmniejsza się po menopauzie (między 50. a 70. rokiem życia, kiedy jajniki przestają produkować te hormony). Zanik pochwy może być również wynikiem zmniejszenia lub zahamowania wydzielania estrogenów po operacji usunięcia jajników, uszkodzenia jajników poprzez radioterapię i chemioterapię czy trucizny środowiskowe, np. palenie tytoniu. Atrofia pochwy może być także skutkiem ubocznym stosowania leków anty-estrogenowych z grupy SERM (w leczeniu osteoporozy) lub z grupy SSRI (w leczeniu depresji). Zanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) - objawy suchość pochwy; podrażnienie i swędzenie pochwy, a także swędzenie sromu; nieprawidłowe upławy; SPRAWDŹ>> O czym świadczy kolorowa wydzielina z pochwy? skłonność do tworzenia się wybroczyn i nadżerek nabłonka, nawet przy najmniejszym, minimalnym urazie pochwy (z powodu suchości jest bardziej narażona na wszelkie uszkodzenia); ból i uczucie pieczenia przy chodzeniu; dolegliwości ze strony układu moczowego: silne parcie na pęcherz, ból podczas oddawania moczu, nietrzymanie moczu, krwiomocz, częstomocz; U kobiet, które współżyją, dodatkowo pojawiają się: dyspareunia, czyli ból w czasie stosunku; krwawienie lub plamienie z pochwy po stosunku; Warto wiedzieć, że objawy te są bardziej nasilone u kobiet chorych na cukrzycę i tych bardzo szczupłych (kobiety z niską masą ciała mają obniżone stężenie estrogenów we krwi). Z badań naukowców wynika także, że u aktywnych seksualnie kobiet objawy zanikowe w pochwie nie występują lub są mniej nasilone niż u kobiet niewykazujących aktywności seksualnej. Dzieje się tak, ponieważ podczas współżycia zwiększa się przepływ krwi przez narządy miednicy małej. W przebiegu atroficznego zapalenia pochwy nie powinno dochodzić do samoistnych krwawień lub plamień. Jeśli jednak takie się pojawiają, należy jak najszybciej udać się do ginekologa. Istnieje ryzyko, że przyczyną takiego stanu jest rak trzonu macicy. Zanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) - diagnoza W czasie badania ginekologicznego lekarz ocenia wydzielinę pochwową, ciągłość i grubość nabłonka pochwy, zabarwienie jej ścian, a także pH i cytologiczny indeks dojrzałości (opisuje odsetek głównych rodzajów komórek kolejnych warstw nabłonka pochwy: powierzchownych, pośrednich i przypodstawnych). Zanikowe/atroficzne zapalenie pochwy (atrofia pochwy) - leczenie Celem leczenia jest uzupełnienie niedoboru estrogenów, co osiąga się dzięki hormonalnej terapii zastępczej, w skład której wchodzą leki stosowane w odpowiednio niskich dawkach. Terapii nie stosuje się u kobiet, które przeszły raka piersi, ponieważ estrogeny mogą pobudzić ponowny wzrost komórek nowotworowych. W przypadku niewielkich zmian zanikowych pochwy sprawdzają się produkty nawilżające dopochwowe z kwasem hialuronowym i lubrykanty. Jeśli objawy są bardzo dokuczliwe, lekarz może zlecić stosowanie estrogenów miejscowo - w formie kremów, maści lub żelu. Pomagają one zlikwidować suchość i swędzenie pochwy, a także wzmacniają jej elastyczność. Można również używać estrogenów w formie krążków dopochwowych. Efekty są widoczne po kilku tygodniach terapii estrogenem. Ponadto należy nosić przewiewną bieliznę i używać preparatów przeznaczonych specjalnie do higieny miejsc intymnych (bezwzględnie należy unikać drażniących środków higienicznych o intensywnym zapachu). Ponadto należy zrezygnować z palenia papierosów i wykluczyć z jadłospisu alkohol, czekoladę, paprykę czy pieprz, gdyż nasilają one objawy chorobowe. Czytaj też: 8 zasad higieny intymnej Infekcje intymne: rzęsistkowica, grzybica, chlamydioza, waginoza, opryszczka Infekcje intymne - profilaktyka grzybicy pochwy i bakteryjnego zapalenia pochwy Bakteryjne infekcje pochwy: objawy, przyczyny, leczenie Kobieta po menopauzie, u której zdiagnozowano atroficzne zapalenie pochwy, jest bardziej podatna na infekcje narządów rodnych i zakażenia dróg moczowych (bakterie z pochwy mogą przemieszczać się do cewki moczowej). Często rozpoznaje się u nich zapalenie gruczołu Bartoliniego. Inną częstą przypadłością jest zapalenie pochwy i sromu. Jego przyczyną najczęściej są bakterie i wirusy, które z łatwością dostają się do osłabionych brakiem estrogenu ścian narządów rodnych. Ponadto mięśnie, które utrzymują wszystkie narządy układu rozrodczego i moczowego, z powodu obniżenia poziomu estrogenów we krwi, zostają osłabione. Może to doprowadzić do przesunięcia się macicy, pęcherza i cewki moczowej, a nawet odbytnicy do kanału pochwy. Poradnik Zdrowie: nowotwory ginekologiczne Menopauza jest czasem w życiu kobiety, kiedy dochodzi do zahamowania cyklu miesiączkowego oraz wygaśnięcia czynności jajników co powoduje zakończenie okresu płodności. Występuje ona naturalnie w wieku od 42 do 58 lat i jest konsekwencją starzenia się układu rozrodczego. Już w latach poprzedzających menopauzę zmienia się równowaga wydzielania hormonów. Ma to duży wpływ na zmiany zachodzące w organizmie kobiety. W okresie menopauzy bardzo dużo, bo około 85% kobiet zgłasza występowanie różnego rodzaju objawów. Niektóre z nich związane są z atrofią pochwy. W jaki sposób można ją rozpoznać i czy można ją wyleczyć?Co to jest atrofia pochwy?Przyczyny atrofii pochwyObjawy atrofii pochwyDiagnostyka atrofii pochwyLeczenie atrofii pochwyCzym grozi nieleczona atrofia pochwy?Co to jest atrofia pochwy?Profesjonalne kosmetyki dla kobiet do pielęgnacji twarzySprawdź ofertę >Atrofia pochwy to inaczej zanikowe zapalenie pochwy. Jest to objawowy proces zapalny, w którym ściany pochwy są cienkie, blade i suche. Wiąże się to ze zmniejszeniem wydzielania śluzu i spadku elastyczności pochwy. Doniesienia naukowe pokazują, że 15% kobiet doświadcza objawów atrofii pochwy przed menopauzą. Jednak dolegliwość ta występuje znacznie częściej po menopauzie i pojawia się u 40% do 57% kobiet w tym okresie życia. Co ciekawe czynnikiem ryzyka pojawienia się atrofii pochwy jest brak porodów naturalnych, podczas których dochodzi do rozciągnięcia pochwy. Palenie papierosów również przyczynia się do rozwoju tej dolegliwości, ponieważ powoduje skurcz naczyń, co zmniejsza wydzielanie śluzu i zaostrza atrofii pochwyPreparat na układ krążenia, z koenzymem Q10, wzmacniający serceDowiedz się więcej >Atrofia pochwy rozwija się, gdy następuje znaczny spadek poziomu żeńskiego hormonu – estrogenu. Jest on produkowany przez jajniki i odgrywa istotną rolę w utrzymaniu prawidłowej anatomii i fizjologii układu moczowo płciowego. Estrogen odpowiada za utrzymanie prawidłowego przepływu krwi, grubości, elastyczności oraz odpowiedniego nawilżenia nabłonka pochwy. Nabłonek pochwy jest nabłonkiem wielowarstwowym płaskim, który do menopauzy jest gęsty, pofałdowany i pokryty śluzem. Gdy poziom estrogenu spada ulega on rozrzedzeniu. Ponadto dochodzi do zmniejszonego złuszczania się komórek nabłonka co jest szczególnie istotne. Podczas tego procesu komórki obumierają i uwalniają glikogen, który w wyniku działania Lactobacillus (pałeczek kwasu mlekowego stanowiącą prawidłową florę bakteryjną pochwy) zostaje przekształcony do kwasu mlekowego. Proces ten zapewnia występowanie kwaśnego środowiska o pH od 3,5 do 5,0, w którym pałeczki kwasu mlekowego nadal się rozwijają i chronią przed infekcjami pochwy. Jeśli proces ten jest zaburzony to dochodzi do wzrostu pH, następuje obumieranie ochronnych pałeczek kwasu mlekowego i wzrasta ryzyko rozwoju chorobotwórczych bakterii. Może to sprzyjać stanowi zapalnemu i infekcjom pochwy. Dodatkowo spadek poziomu estrogenów powoduje zmniejszenie przepływu krwi w pochwie i zmniejszenie jej nawilżenia. Do stanów, w których występuje niski poziom estrogenu, który jest przyczyną atrofii pochwy możemy zaliczyć:Menopauzę, kiedy normalne zmiany zachodzące w organizmie związane z wiekiem powodują, że jajniki zmniejszają produkcję estrogenu. Co ciekawe może się ona obniżyć aż o 95%.Chirurgiczne usunięcie jajników przed osiągnięciem naturalnej menopauzy, które można wykonać w tym samym czasie co histerektomię (usunięcie macicy).Leczenie lekami stosowanymi w celu obniżenia poziomu estrogenów u kobiet z chorującymi na mięśniaki macicy czy menopauzę, która może wystąpić przed 40 rokiem się karmienie piersią, kiedy to wysoki poziom hormonu prolaktyny hamuje produkcję po terapii onkologicznej, ponieważ środki stosowane w leczeniu np. raka piersi mogą powodować obniżenie poziomu estrogenów i zaostrzać objawy atrofii atrofii pochwyAutomatyczny ciśnieniomierz naramienny, dokładny, wygodny i łatwy w stosowaniu. Klinicznie potwierdzona dokładność się więcej >Zanik pochwy zazwyczaj rozwija się tak wolno, że kobieta może nie zauważyć żadnych objawów nawet do dziesięciu lat po rozpoczęciu menopauzy. Typowe objawy atrofii pochwy obejmują: suchość, podrażnienie, uczucie pieczenia pochwy oraz bolesność odczuwaną podczas stosunku seksualnego. Dodatkowo może wystąpić nagłe uczucie parcia na mocz, jego częste oddawanie i problemy z nietrzymaniem moczu. Objawy kliniczne widoczne podczas badania fizykalnego obejmują bladą i suchą śluzówkę pochwy. Dochodzi również do zniknięcia w niej nierówności. Jeśli występuje stan zapalny mogą być widoczne zaczerwienienia. Podczas badania fizykalnego kobieta odczuwa duży dyskomfort. Co więcej zmiany zachodzące w nabłonku pochwy powodują, że kobieta jest bardziej narażona na infekcje dróg moczowych. Początkowym objawem, który może wzbudzić niepokój kobiety jest często brak nawilżenia podczas stosunku seksualnego. Ścieńczenie nabłonka pochwy powoduje również świąd, bolesność i kłucie w okolicy pochwy, co z kolei może dodatkowo przyczyniać się do dyspareunii, czyli bólu podczas stosunku płciowego. Innym objawem atrofii pochwy jest pojawienie się żółtej lub szarej wodnistej wydzieliny, która jest następstwem wzrostu atrofii pochwyCynk organiczny - naturalne wsparcie Twojego zdrowiaDowiedz się więcej >W diagnostyce atrofii pochwy najważniejsza jest wizyta u ginekologa. Podczas badania lekarz ocenia wygląd śluzówki pochwy, w tym przede wszystkim jej kolor i grubość oraz wydzielinę. Może także wykonać test oceniający pH. Polega on na przyłożeniu specjalnego papierka do ściany pochwy. Jeśli pH wynosi więcej niż 4,6 to jest to jeden z parametrów potwierdzających atrofię. Ponadto badanie ultrasonograficzne (USG) wykonane przezpochwowo może wykazać cienką błonę śluzową macicy, co wskazuje na utratę odpowiedniej stymulacji atrofii pochwyZdrowe serce, prawidłowe widzenie, sprawny mózg i umysł - kompleks 3 olejów: rybiego, lnianego i ogórecznikaDowiedz się więcej >Ponieważ brak naturalnych estrogenów jest główną przyczyną zanikowego zapalenia pochwy, hormonalna terapia zastępcza zawierająca te hormony jest jednym z najskuteczniejszych metod leczenia. Zostaje wtedy odbudowana błona śluzowa i przywrócone prawidłowe pH pochwy. Terapia estrogenami może złagodzić istniejące objawy. Przeciwwskazania do stosowania tych leków obejmują raka piersi z dodatnim receptorem estrogenowym, inne nowotwory estrogenozależne (podtypy raka piersi i macicy), zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, choroby wątroby, niezdiagnozowane krwawienie z pochwy, przerost endometrium, choroby serca, ciąża czy silne migreny. Co więcej terapia estrogenowa ma również niekorzystne skutki. Może wystąpić tkliwość piersi, krwawienie z pochwy i wzrost ryzyka nowotworu estrogenozależnego. Estrogeny w leczeniu atrofii pochwy zwykle podaje się dopochwowo. W porównaniu z preparatami doustnymi lub przezskórnymi, stosowanie miejscowych środków wiąże się z niższą dawką leku, a przez to z mniejszym ryzykiem powstania działań przypadku przeciwwskazań do terapii estrogenowej kobieta może stosować preparaty nawilżające śluzówkę pochwy. Ich skład stanowi baza utworzona z wody, silikonu lub oleju. Dodatkowo preparaty te mogą zawierać substancje pomocnicze utrzymujące wilgoć, emolienty oraz konserwanty. Niektóre z nich mają w składzie kwas hialuronowy, który oprócz nawilżania, działa korzystnie poprzez wspomaganie procesu odbudowy nabłonka. Środki nawilżające śluzówkę pochwy dostępne są w aptece bez recepty. Mogą być one wprowadzane za pomocą aplikatora i utrzymywać działanie nawet do trzech dni. Preparaty nawilżające pomagają przywrócić prawidłowe pH pochwy. Jednak należy pamiętać, że łagodzą one jedynie objawy, a nie powodują bezpośrednio odbudowy błony wiesz że: po porodzie atrofia pochwy jest stanem fizjologicznym? Kobiety odczuwają znaczne zmniejszenie nawilżenia pochwy z powodu przejściowego obniżenia poziomu zwrócić uwagę na to, że istnieją czynniki, które mogą nasilać objawy atrofii pochwy np. nieodpowiednia pielęgnacja, stosowanie środków do higieny intymnej zawierających talk czy długotrwałe używanie wkładek higienicznych, które zaburzają dostęp powietrza. Okolice intymne powinno się myć głównie wodą z odrobiną mydła z pH około 5 pamiętając o jego kierunku – od góry do dołu (w kierunku odbytu) oraz aby nie wprowadzać środków myjących do pochwy. Dodatkowo powinno się nosić przewiewną bawełnianą bieliznę i unikać obcisłej grozi nieleczona atrofia pochwy?Kobiety zdecydowanie częściej zgłaszają się do lekarza gdy pojawiają się niepokojące upławy czy bolesne parcie na mocz, ale rzadziej zgłaszają swędzenie i suchość pochwy, ponieważ uważają, że objawy te nie są wystarczająco ważne. Jednak należy zdawać sobie sprawę, że nieleczone zanikowe zapalenie pochwy może się nasilić i prowadzić do dużego rozcieńczenia błony śluzowej co przyczynia się do otarć, a nawet pęknięć nabłonka i krwawień. Dodatkowo zmiana pH pochwy powoduje, że z łatwością rozwijają się w niej bakterie chorobotwórcze, które mogą być przyczyną częstych zakażeń dróg moczowych ze względu na bliskie jej sąsiedztwo z cewką Typowe objawy atrofii pochwy obejmują: suchość, podrażnienie, uczucie pieczenia pochwy oraz bolesność odczuwaną podczas stosunku seksualnego. Dodatkowo może wystąpić nagłe uczucie parcia na mocz, jego częste oddawanie i problemy z nietrzymaniem pochwy jest bardzo uciążliwą i bolesną dolegliwością. Jednak kobiety zwykle uważają, że jest ona częścią procesu starzenia. Powoduje to, że nie zgłaszają się do lekarza ginekologa i nie mówią o swoim problemie. Szacuje się, że nawet 25% kobiet przez to nie otrzymuje odpowiedniej opieki medycznej. Należy pamiętać, że atrofię pochwy można leczyć i w razie pojawienia się niepokojących objawów należy zgłosić się do lekarza.

domowe sposoby na zanikowe zapalenie pochwy