W pierwszej kolejności zapoznajemy dziecko z podstawowymi zasadami: każda liczba pomnożona przez 1 daje w wyniku taką samą liczbę, np. 2 x 1 = 2; podczas mnożenia przez 10 do liczby poprzedzającej musimy dopisać 0, np. 5 x 10 = 50; warto zapamiętać wyniki okrągłych iloczynów, np. 3 x 3 = 9, 5 x 5 = 25; mnożenie jest naprzemienne Jeśli zastanawiasz się, jak nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania, możliwości są dwie: albo masz niemowlę, które chciałabyś od początku przyzwyczajać do samodzielnego zasypiania, albo masz kilkulatka, który nie chce sam zasypiać. Sprawdź, jak nauczyć dziecko samodzielnego zasypiania w zależności od jego wieku, ale zanim zaczniesz naukę, ustal, czy twoje dziecko (i ty też 2. Ustaw minutnik. Jednym z narzędzi jak pomóc dziecku się skupić jest ustawianie czasu na dane zadanie. Dziecko wie wtedy dokładnie przez jaki czas ma pozostać skupione, pomaga mu to także pozostać w jednym miejscu. Ja używam do tego typu zadań minutnika na mikrofalówce w kuchni, bo to nasze centrum dowodzenia. Dzieci muszą gdzieś wyładować energię, zanim skupią się na czynności wymagającej koncentracji. Dieta też ma wpływ na koncentrację. Zadbaj o równowagę między białkami, węglowodanami i tłuszczami. Za dużo węglowodanów może stanowić problem – zostaną przekształcone w energię, a tę dziecko musi gdzieś wyładować. Dzieci rodzą się z naturalną ciekawością świata, zdolnością odkrywania i uczenia się. Dziecko odkrywa świat stawiając przed rodzicami mnóstwo zagadnień. Psychologowie obliczyli, że dziecko codziennie zadaje rodzicom około 300 pytań. Niektórych rodziców ciągłe zadawane przez dziecko pytań czasami doprowadza do szału. Jak nauczyć dziecko literek to główny temat dzisiejszego filmu edukacyjnego. Pokażę Wam dziś, aż 5 sposobów na to jak nie wychodząc z domu i przy użyciu prze . Nauka czytania – warunki zewnętrzne Na osiągnięcia w nauce w dużej mierze wpływają warunki zewnętrzne, w których ma się odbywać czytanie. Pomieszczenie powinno być jasne, przestronne, mieć estetyczny wygląd. Powinniśmy też zwrócić uwagę na to, by było w nim jak najmniej rozpraszających czynników zarówno słuchowych, jak i wzrokowych. W trakcie długotrwałego uczenia się konieczne jest wietrzenie pomieszczenia, w którym przebywamy, ponieważ mózg potrzebuje tlenu. Niedotlenienie powoduje szybkie zmęczenie i słabą koncentrację. Im więcej pozytywnych emocji, które towarzyszą zajęciom, tym szybciej mózg będzie kojarzył czytanie jako przyjemne i pozytywne doświadczenie. Tylko w takich warunkach nauka przynosi rezultat. Zobacz też: Co sprawia, że dziecko zyskuje niezależność? Zaburzenia koncentracji Powodem niechęci do czytania bywa bardzo często problem z koncentracją uwagi. Stwarza to liczne trudności zarówno podczas zapamiętywania nowych informacji (uczenie się), jak i podczas ich przetwarzania. Prawidłowo przebiegające procesy koncentracji uwagi nie tylko ułatwiają zapamiętywanie nowego materiału, ale także jego rozumienie. Nie jest wiec zaskoczeniem, że to właśnie koncentracja na równi z inteligencją warunkuje postępy w nauce. Koncentracja uwagi jest procesem, w którym nadmiar informacji jest odrzucany w taki sposób, aby do naszej świadomości docierały jedynie informacje istotne. Rodzice i nauczyciel dzieci mających trudności z koncentracją doskonale wiedzą, jak wielkie znaczenie dla wyników szkolnych ma utrzymanie uwagi na jednym źródle stymulacji. Często nawet dzieci o dużej inteligencji osiągają mierne wyniki w nauce tylko dlatego, że podczas lekcji czy samodzielnej nauki w domu nieustannie zmieniają obiekt zainteresowania. Jednak zapamiętywanie informacji nie wyczerpuje zagadnienia wpływu koncentracji na wyniki nauki. Ważne jest tu także ich zrozumienie oraz umiejętność posługiwania się nimi, a zatem to, by nowe wiadomości zostały powiązane z tymi, które wcześniej zostały zapisane w pamięci. Wymaga to oczywiście większej uwagi. Mózg musi bowiem przetwarzać nie tylko nowe bodźce, ale także wydobywać z pamięci stare informacje. Negatywne skutki zaburzeń koncentracji, nawet jeśli na co dzień są niewielkie, kumulują się jednak, prowadząc do powstawania zaległości w nauce i obniżenia wyników szkolnych. Zaburzenia koncentracji mogą być spowodowane wieloma czynnikami i przejawiać się w codziennym funkcjonowaniu w różnych postaciach. Zobacz też: Jak rozwijać pamięć dziecka? Skąd się biorą problemy z koncentracją? Warto pamiętać, że najczęstszą przyczyną problemów z koncentracją u najmłodszych uczniów jest brak właściwego treningu uwagi, który powinno się im zapewnić. Szybka reakcja rodziców i wychowawców na pierwsze kłopoty z koncentracją uwagi oraz właściwe ćwiczenia mogą błyskawicznie poprawić zdolności dziecka w tej dziedzinie, co od razu powoduje poprawę wyników nauki oraz relacji z otoczeniem. Umiejętność skupiania uwagi, podobnie jak wszystkie zdolności umysłu, poddaje się treningowi. Oto kilka ćwiczeń poprawiających tę umiejętność oraz rozwijających spostrzegawczość. Psi nos Prowadzący prosi, by dziecko patrzyło na psi nos przez dłuższą chwilę. Na każdym kolejnym spotkaniu wydłuża czas koncentracji, zaczyna od 30 sekund przez kilka kolejnych spotkań, następnie 45 sekund, minuta, dwie itd. Psa nie trzeba zmuszać do bezruchu – wodzenie za poruszającym się psim nosem wymaga jeszcze większego skupienia i rozwija umiejętność koncentrowania się. Mandala Prowadzący prosi dziecko, by wpatrywało się przez dwie–cztery minuty w środek mandali, co poprawi koncentrację i samopoczucie. Zdolność koncentracji poprawia też kolorowanie mandali. Praca ta daje dzieciom dużo radości, jest czymś więcej niż malowaniem jeszcze jednej kolorowanki. Dzieci, pracując, osiągają skupienie i spokój. Najlepiej rozpocząć pracę z mandalą od brzegów koła i potem kierować się do jej środka. Koncentrację ćwiczą także wszelkie matematyczno-logiczne łamigłówki: sudoku, kakuro, filomino, hitori, nurikabe, które bez trudu można znaleźć w Internecie. Tik-tak Prowadzący ustawia stoper na 10 sekund, włącza odliczanie i prosi dziecko, by wpatrywało się we wskazówkę. Kropka Prowadzący rysuje czarną kropkę o średnicy 1 cm i prosi dziecko, by wpatrywało się w ciemny punkt. Należy wydłużać czas na każdym kolejnym spotkaniu. Bystry Prowadzący układa przed dzieckiem kilka zabawek należących do psa. Dziecko przygląda się przedmiotom, a następnie zamyka oczy. W tym czasie prowadzący zmienia sposób ułożenia zabawek lub zabiera jedną z nich. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie, co się zmieniło. Błędy Prowadzący prosi dziecko, by odnalazło w tekście błędy. Może to być tekst, w którym pojawia się jakiś dodatkowy znak, np.: *, #, $, %. Zadanie będzie jednak o wiele trudniejsze, jeśli pojawi się dodatkowa litera lub litery zostaną zamienione miejscami. P*sy pokazują swo*im zacho*waniem, jak się czują. Gdy pie*s jest szczęś*liwy, merda ogo*nem i skacze do*okoła. Przestr*aszony, wygina grzb*iet w łuk i poka*zuje zęby, aby wygląda*ć groźnie. Wspak Prowadzący prosi dziecko, by przeczytało tekst szybko i ze zrozumieniem. Słowa w tekście napisane są od prawej do lewej strony: oC ńeizd z anar eingeib od einm, ynzseimś beł ytałduk am. yminźajyzrP ęis einmorgo: keseip jóm i aj. Tekst Prowadzący prosi dziecko, by jak najszybciej odczytało tekst i starało się go zrozumieć. LENIUSZEK, Fragment pochodzi z książki „Dogoterapia we wspomaganiu nauki i usprawnianiu techniki czytania” autorstwa Beaty Kulisiewicz (Wydawnictwo Impuls, 2011). Publikacja za zgodą wydawcy. Rodzice często mają kłopoty z określeniem, czy ich dziecko już ma kłopoty z koncentracją uwagi, czy jest tylko roztargnione, rozproszone bądź zwyczajnie ma akurat zły humor. Zdarza się, że pierwszy sygnał pojawia się dopiero wtedy, gdy dziecko zaczyna naukę - w zerówce lub pierwszej klasie. Zwraca na to uwagę nauczyciel lub sam rodzic z niepokojem obserwuje, jak ciężko dziecku wykonać zadaną pracę domową, ponieważ wszystko jest ciekawsze i bardziej zajmujące od zadanej pracy, a byle stuknięcie odwraca uwagę. Kiedy zaburzenia koncentracji są problemem? Zaburzenia koncentracji mogą przybierać różnorodną formę. Problemem jest, gdy dziecko: pracuje szybko, ale pobieżnie, nieuważne czyta polecenia, wykonuje tylko część zadania itp., popełnia dużo błędów, choć jego możliwości są o wiele większe, np. uczeń dobrze już liczący popełnia kardynalne błędy, pracuje bardzo powoli, często przerywa pracę, nie potrafi poświęcić zadaniu należytej uwagi, bardzo szybko się męczy i zniechęca, "buja w obłokach", zamyśla się, śni na jawie, jest rozkojarzone, osiąga słabe wyniki w nauce (poniżej możliwości), ma trudności z odrobieniem zadań domowych (odrabia je źle, nie do końca lub wcale), Zdarza się, że dziecko nie potrafi się skoncentrować na żadnej czynności, ale bywa też tak, że dziecko, które wytrwale zajmuje się wybranym przez siebie zajęciem (na przykład budowaniem z klocków, klejeniem modeli itp.), nie potrafi skupić się na odrabianiu lekcji. A w szkole liczy się przede wszystkim wytrwałość i gotowość do pracy, także tej uznawanej przez dziecko za nudną. Skąd się biorą kłopoty z koncentracją? Wielu psychologów twierdzi, że trudności z koncentracją u dzieci to znak naszych czasów, coraz częściej w związku z tym kieruje się dzieci na sprawa nie jest prosta, ponieważ umiejętność koncentracji uwagi jest ściśle związana z osobowością, środowiskiem (zarówno domowym jak i szkolnym), mechanizmami sterującymi zachowaniem. Umiejętność koncentracji można ćwiczyć, trzeba mieć jednak świadomość, że przede wszystkim należy wyeliminować przyczyny zaburzeń. A może ich być wiele, od tych bardzo poważnych, kiedy to należy udać się po pomoc do specjalisty, po mniejsze błędy w wychowaniu, które przy odrobinie wysiłku można zniwelować. Przyjrzyj się otoczeniu dziecka Spójrzmy krytycznie na pokój naszego dziecka: w większości domów jest on wypełniony zabawkami, grami, książkami. Nasze dzieci żyją w dostatku, a my ze wszystkich sił staramy się, żeby niczego im nie brakowało. Otaczająca nas reklama wmawiam nam i naszym dzieciom, że pewne rzeczy po prostu musimy posiadać. Ulegając tej presji kupujemy kolejne łatwo dostępne dobra. A dziecko rośnie w przekonaniu, że zdobycie najbardziej nawet wymyślnych zabawek nie wymaga wysiłku. W efekcie dziecko ma wiele rzeczy, których nie potrzebuje, a kolejnymi szybko się nudzi. Jego zabawy są coraz mniej twórcze, bo ograniczone masą przedmiotów. Także rozrywka jest łatwa i przyjemna: kino, telewizja, komputer, kompleksy rozrywkowo-handlowe. Podejmowanie wysiłku nie jest modne. W takich warunkach niezwykle trudno przekazać dziecku, że włożona w naukę praca kiedyś w przyszłości zaprocentuje. Młody człowiek, przyzwyczajony, że oglądanie telewizji nie wymaga najmniejszego wysiłku, a jest takie zabawne, nie będzie potrafił skupić się na jednym, często nudnym zadaniu (np. pisaniu szlaczków, literek, robieniu ćwiczeń ortograficznych). Spalająca presja osiągnięć Dodatkowo sprawę utrudnia fakt, że dziecko w momencie gdy rozpoczyna edukację, najczęściej jest poddawane nadmiernej presji osiągnięć. Rodzice zdają sobie sprawę z tego, jak ciężko o pracę i jak duże kwalifikacje trzeba mieć, aby ją dostać. Dlatego zaraz od początku nauki siedzą z dzieckiem nad lekcjami, robią dodatkowe ćwiczenia, opłacają korepetycje, lekcje itp. Tymczasem jeśli dziecko od małego nie uczyło się wytrwałości, nagle staje przed zadaniem ponad siły. Mimo kontroli, nacisku i starań rodziców pojawią się kłopoty. Jak pomóc dziecku z kłopotami z koncentacją? Dziecku możesz pomóc, działając wielotorowo. Na co zwrócić uwagę? Wyznaczaj granice Chociaż najchętniej obsypalibyśmy dzieci wszystkim, o czym tylko zamarzą (albo nawet nie zdążą zamarzyć), powinniśmy się powstrzymać. Młody człowiek musi zrozumieć, że nie może mieć wszystkiego i że osiągnięcie celu wiąże się z nakładem pracy. Odsuwanie w czasie chwili, w której potrzeba zostanie zaspokojona, ma znaczący wpływ na kształtowanie postawy gotowości do pracy i wysiłku. Umiejętność czekania można i należy wyćwiczyć. Sprzyja temu unormowany tryb życia: stałe pory posiłków, snu, pracy i zabawy, jasno określone obowiązki dziecka, czytelnie wytyczone granice. Obserwuj dziecko Poobserwujmy swoje dziecko: na jakich zajęciach spędza czas? jakie czynności wykonuje szybko i chętnie? jakie czynności zajmują mu dużo czasu? co powinno robić, a nie robi? Jeśli uważamy, że telewizja, komputer czy zabawa zajmują mu zbyt wiele czasu ustalmy ile czasu może dziennie/tygodniowo na nie poświęcić. Zróbmy listę zachowań, które chcielibyśmy zmienić - na początek dwa, trzy (nie więcej), np. "postaram się, aby dziecko odrabiało lekcje w swoim pokoju","dopilnuję, żeby dziecko uporządkowało pokój przed snem". Można przygotować tabelkę, w której zaznaczać będziemy w kolejne dni, czy udało nam się konsekwentnie zrealizować postanowienie. Trzeba się liczyć z tym, że minie nawet kilka tygodni, zanim osiągniemy swój cel, ale wymagając konsekwentnych i systematycznych działań od siebie, łatwiej będzie nam wymagać ich od dziecka. A co z motywacją? Na temat motywacji napisano bardzo wiele, jest to bowiem ważne w psychologii i pedagogice pojęcie. Dla rodziców najważniejsze jest jednak przemyślenie kilku spraw i pamiętanie o nich w codziennym wychowaniu: Sukces zachęca do podejmowania kolejnych działań, stwarzajmy więc dziecku sytuacje, w których może sukces osiągnąć. Strach przed porażką zniechęca, dostosowujmy zatem zadania do wieku, rozwoju i możliwości dziecka, aby nie doznawało zbyt wielu porażek. Od tego czy dziecko ma nadzieję na sukces, czy też odczuwa strach przed porażką, zależy jego wiara we własne siły. Człowiek stawia wymagania samemu sobie i próbuje im sprostać - poziom tych wymagań wpływa na gotowość do podjęcia wysiłku. Bacznie obserwujmy, czy dziecko nie ustawiło sobie tej poprzeczki zbyt wysoko lub zbyt nisko. Dziecko powinno mieć poczucie, że ponosi odpowiedzialność i konsekwencje za skutki własnej aktywności. Tłumaczmy, że nie tylko sukces jest jego zasługą, ale także za porażkę ponosi winę ono samo, a nie nauczyciel, pech czy zła pogoda. Należy umacniać dziecko w kreatywności i pozwalać na spróbowanie własnych sił. Nadmierne ograniczanie i zakazy hamują naturalną inicjatywę dziecka. Wspierajmy samodzielność swego dziecka. Najlepsza sytuacja jest wtedy, gdy człowiek uczy się sam, dla siebie i z wewnętrznej potrzeby. Dlatego należy wspierać dziecko w jego dążeniu do samodzielności - także w odrabianiu lekcji. Tylko pracując samodzielnie młody człowiek wyrobi w sobie odpowiedzialność za szkolne osiągnięcia. Nie można jednak dziecka zostawić całkowicie samego, musi ono wiedzieć, że zawsze może liczyć na pomoc rodziców (szczególnie w wyszukiwaniu informacji). Dziecko nie może być głodne Gdy w brzuchu burczy trudno być skoncentrowanym. Dlatego warto wprowadzić zasadę, że bez porządnego śniadania dziecko nie wychodzi z domu. Pełnowartościowy posiłek jest niezbędnym elementem udanego dnia w szkole. Od pewnego czasu toczy się natomiast dyskusja na temat wpływu cukru, fosforanów, barwników spożywczych itp. na niepokój ruchowy dzieci. I choć prowadzono wiele badań na ten temat, nie ma wciąż dowodów na zdecydowaną szkodliwość tych substancji. Niemniej są dzieci, które wyraźnie reagują na pewne substancje w diecie - wiedząc o tym, warto je wyeliminować lub ograniczyć. Spokój potrzebny od zaraz! Każdy wie, że masa problemów na głowie utrudnia nam myślenie o pracy. Tak samo jest z dzieckiem: do skupienia uwagi potrzebuje spokoju, pewnej i stabilnej sytuacji w rodzinie, oparcia w rodzicach. Jeśli w domu jest jakieś konflikt (nawet taki pozornie niewidoczny jest wyczuwany przez dzieci), dziecko jest obciążone psychicznie i gwałtownie spada jego gotowość do podejmowania wysiłku. Pamiętajmy o tym, gdy u dziecka pojawią się trudności z koncentracją. Przerwij to błędne koło Dziecko przychodzi do szkoły i z jakiegoś powodu nie daje sobie rady. Może to są problemy przejściowe (np. trudna aklimatyzacja do nowych warunków), może poprzeczka stawiana przez rodziców jest umieszczona zbyt wysoko, może sprawność intelektualna jest niższa, może dziecko ma wadę wzroku czy słuchu lub zaburzenia funkcji poznawczych... Cokolwiek jest przyczyną, dziecko spotykają same porażki. Problemy nawarstwiają się, a dziecko zaczyna unikać wysiłku, bo po co się starać, jeśli to i tak nie przynosi efektów? Dziecko jest coraz bardziej przeciążone, a koło się toczy. W takim przypadku niezbędna jest współpraca rodziców nie tylko ze szkołą, ale także specjalistą, na przykład z Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Rozpoznanie dysleksji, dysgrafii, dyskalkulii czy ADHD daje szansę podjęcia terapii i pracowania nad umiejętnością koncentracji w stopniu umożliwiającym dziecku normalne funkcjonowanie w szkole. Przyczyny zaburzeń koncentracji u każdego dziecka mogą być inne, należy jednak starać się je odkryć i wyeliminować. Dopiero wtedy można sięgnąć po dodatkowe ćwiczenia, które mogą pomóc. Joanna Górnisiewicz Wybudzanie się w środku nocy należy do bardzo frustrujących, a jednocześnie niestety powszechnych sytuacji, które co jakiś czas dotykają każdego z nas. Jeśli powtarza się to regularnie, należy poszukać przyczyny i wyeliminować czynnik, który wywołuje nocne, niechciane pobudki. Poza tym warto poznać uniwersalne, sprawdzone sposoby, które mogą być skuteczne w radzeniu sobie z wybudzaniem się w nocy. Wybudzanie się w nocy z pewnością co jakiś czas przytrafia się każdemu. Jeżeli nie budzimy się w nocy regularnie, nie powinno to być niczym niepokojącym. Problem pojawia się w momencie, gdy zdarza się to często i mimo usilnych prób, po obudzeniu się w środku nocy nie jesteśmy w stanie ponownie zasnąć. Co może być przyczyną częstego wybudzania się w nocy i jak sobie z tym radzić? Co zrobić przy wybudzaniu się w nocy? Wiele osób zadając sobie pytanie: „dlaczego budzę się w nocy i nie mogę zasnąć?”, próbuje znaleźć nie tylko przyczynę, ale i skuteczny sposób walki ze zbyt częstym wybudzaniem się w środku nocy. Zazwyczaj przewracamy się z boku na bok, martwiąc się tym, że nadal nie udało się nam zasnąć. Wszystko to skutkuje gorszym samopoczuciem w ciągu dnia, rozdrażnieniem, zmęczeniem i trudnościami z koncentracją. Co możemy więc zrobić, gdy budzimy się w nocy? Przede wszystkim musimy uświadomić sobie problem, którego nie powinniśmy bagatelizować. Odpowiednia ilość i jakość snu jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania naszego organizmu, dlatego też musimy o nią właściwie dbać. W pierwszej kolejności zaleca się wprowadzenie działań profilaktycznych, które pomogą nam poprawić jakość naszego snu. Czasami, jednak jeżeli wybudzanie w nocy znacząco utrudnia nasze codzienne funkcjonowanie, warto zwrócić się o pomoc do specjalisty. Budzenie się w nocy i problem z zaśnięciem – rodzaje Wybudzanie się w środku nocy zostało zaklasyfikowane w Kryteriach Diagnostycznych Zaburzeń Psychicznych (DSM-5) jako zaburzenie związane z wybudzaniem się podczas snu non-REM. Ponadto może ono przyjąć formę wybudzania się z lunatykowaniem lub z lękami nocnymi. Zaburzeniu związanemu z wybudzaniem się podczas snu non-REM z lękami nocnymi towarzyszy krzyk, intensywny strach oraz pobudzenie somatyczne, np. przyspieszony oddech, bicie serca, pocenie się. Warto wiedzieć, że wybudzanie się z lękami nocnymi uważane jest za patologiczne jedynie wśród osób dorosłych. Może być ono dodatkowo powiązane z zaburzeniami lękowymi lub zaburzeniami osobowości. W przypadku braku zdiagnozowanych zaburzeń psychicznych lub problemów zdrowotnych wybudzanie się w nocy z lękiem przez dziecko uważane jest za normalne zachowanie, z którego wraz z czasem powinno ono wyrosnąć. Polecane dla Ciebie zł zestaw, tabletka, saszetki, sen, złe samopoczucie, zmęczenie zł tabletka, sen zł żelki, bezsenność, sen zł Dlaczego budzę się w nocy? Przyczyny Wiele osób borykających się z problemami ze snem skarży się na codzienne budzenie się w nocy o jednej godzinie. Na ten temat powstało wiele teorii związanych między innymi z regularnymi pobudkami dokładnie o 3 w nocy, czy też 3:33. Niektórzy doszukują się w tym fakcie metafizyki, wskazując na obecność duchów, złych mocy czy demonów. W rzeczywistości jednak budzenie się o 3 w nocy może mieć związek ze spadkiem melatoniny, wzrostem temperatury ciała i zwiększeniem wydzielania się hormonów odpowiedzialnych za mobilizację organizmu do działania. Ma to związek z faktem, że o tej porze nasz śpiący organizm zaczyna stopniowo przygotowywać się do kolejnego dnia aktywności. Jako przyczyny częstego budzenia i przebudzania się w nocy wymienia się również: przewlekły stres, bezdech senny – w trakcie snu osoba przestaje na chwilę oddychać, co powoduje gwałtowne wybudzenie, zaburzenia psychiczne, np. zaburzenia lękowe lub depresja, choroby tarczycy – brak równowagi hormonalnej utrudnia zasypianie i sprzyja przebudzaniu się w nocy, spożywanie alkoholu przed snem, nieodpowiednio dostosowany materac, który powoduje dyskomfort, choroby układu sercowo-naczyniowego, nadmierne korzystanie z telefonu przed snem – urządzenia elektroniczne emitują światło niebieskie, które hamuje produkcję melatoniny, przeciążenie obowiązkami, skłonności do zamartwiania się, dolegliwości bólowe, stosowanie niektórych środków farmakologicznych, częste oddawanie moczu. Częstość zaburzenia snu rośnie wraz z wiekiem. Ponadto na budzenie się w nocy skarżą się często kobiety w ciąży oraz te znajdujące się w okresie menopauzy. Częste wybudzanie się dziecka w nocy – przyczyny Jednym z powodów, dla którego dziecko nie przesypia całej nocy, są skoki rozwojowe, które mają miejsce w pierwszym roku życia malucha. Jego układ nerwowy ulega wówczas intensywnemu rozwojowi, co powoduje, że dziecko budzi się w środku nocy i może mieć trudności z ponownym zaśnięciem. Wybudzanie się w nocy niemowlaka może także być spowodowane głodem, nieodpowiednią temperaturą w pomieszczeniu, przemoczoną pieluszką, kolką, ząbkowaniem, czy dolegliwościami bólowymi. U starszych dzieci z kolei przyczyny wybudzania się w nocy mogą być wywołane objawami lękowymi, które wynikają z codziennych doświadczeń, a zwłaszcza zmianami życiowymi, takimi jak pójście do szkoły lub przeprowadzka. U dzieci często obserwowane jest wybudzanie się w nocy z lękiem, któremu towarzyszyć może krzyk. Czasami jest to spowodowane po prostu koszmarami sennymi. Aby zadbać o odpowiednią ilość i jakoś snu dziecka, każdy rodzic powinien jednak za każdym razem starać się poznać dokładną przyczynę wybudzenia się. Sposoby na wybudzanie w nocy – jak ponownie zasnąć? W celu zadbania o odpowiednią nie tylko ilość, ale i jakość snu przede wszystkim powinniśmy wdrożyć właściwą higienę snu. Przed zaśnięciem warto przewietrzyć sypialnię i zadbać o optymalną temperaturę (18–21 stopni Celsjusza). Przed snem powinniśmy wyciszyć się i zrelaksować. Nie zaleca się picia alkoholu i kawy przed snem ani spożywania obfitych posiłków. Badania wskazują również na to, że używanie urządzeń emitujących światło niebieskie po zgaszeniu światła, powiązane jest z zaburzeniami snu. Jeżeli wybudzisz się ze snu w środku nocy, nie wstawaj ani nie zaświecaj światła. Ciemność pozwoli Ci szybciej powrócić do snu. Nie sprawdzaj telefonu, ponieważ światło niebieskie zahamuje produkcję melatoniny. W przypadku nocnego wybudzenia wyniki badań sugerują także, aby nie spoglądać na zegarek, bowiem sprawdzając godzinę, stajemy się coraz bardziej sfrustrowani (bo np. okazuje się, że spaliśmy bardzo krótko, jest już blisko planowanej godziny pobudki, albo też upływają kolejne dziesiątki minut, a my nadal nie zapadaliśmy w sen), co nie sprzyja zaśnięciu. Pomocne w ponownym zaśnięciu mogą być natomiast ćwiczenia oddechowe, które pozwolą wyciszyć się i odprężyć. Dobrze sprawdzi się metoda 4-7-8, która polega na wciąganiu powietrza nosem przez 4 sekundy, wstrzymywaniu oddechu na 7 sekund i wydychaniu przez kolejne 8 sekund. Należy pamiętać o tym, że często wybudzanie się w nocy może sygnalizować problemy natury zdrowotnej i psychicznej, dlatego też w niektórych przypadkach wskazana może okazać się psychoterapia lub leczenie farmakologiczne. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły 5 zdrowych postanowień na Nowy Rok. Co warto zmienić? Istnieje kilka sfer życia, które warto uporządkować niezależnie od pory. Powoli, małymi krokami, ale zdecydowanie i sukcesywnie. Oto kilka postanowień noworocznych – wystarczy wybrać jedno, a wiele dobrego zrobimy dla siebie i czasami też dla naszych najbliższych. Biofeedback – na czym polega? Zastosowanie u dzieci i u dorosłych. Trening biofeedback – efekty Biofeedback (biologiczne sprzężenie zwrotne) to nieinwazyjna metoda terapii polegająca na monitorowaniu przez specjalne urządzenie zmian fizjologicznych organizmu. Ma to na celu lepsze rozpoznawanie wpływu myśli i uczuć na fizjologię, dzięki czemu pacjent może nauczyć się kontrolować te funkcje organizmu, nad którymi w normalnych warunkach nie można panować (fale mózgowe czy napięcie mięśni). Biofeedback jest wykorzystywany w terapii dzieci i dorosłych z zaburzeniami koncentracji, stanami lękowymi, depresją, nadpobudliwością, padaczką, zaburzeniami autystycznymi czy niską odpornością na stres. Jak odprężyć się przed świętami? Sprawdzone sposoby na przedświąteczny relaks Końcówka roku to zdecydowanie jeden z najgorętszych okresów na przestrzeni dwunastu kolejnych miesięcy kalendarzowych. Niezaprzeczalnie to właśnie grudzień króluje w tym rankingu, co ma związek z obchodzonymi w tym czasie Świętami Bożego Narodzenia. Skupiamy wtedy całą swoją energię, aby jak najlepiej się do nich przygotować. Pociąga to jednak za sobą spory stres, który, kumulując się, może wpływać negatywnie zarówno na nas samych, jak i na otoczenie, w którym się znajdujemy. W dalszej części artykułu opowiem o kilku sprawdzonych sposobach na zrelaksowanie się i złapanie oddechu w tym i tak już niełatwym dla nas wszystkich czasie. „Urwany film” po spożyciu alkoholu. Co wtedy dzieje się z mózgiem? Nadużywanie alkoholu jest związane z wieloma długotrwałymi problemami zdrowotnymi. Jedną z konsekwencji może być upośledzenie funkcji poznawczych i pamięci. Niektóre osoby po spożyciu alkoholu wykonują różne czynności, nawet złożone zadania, o których potem nie pamiętają. Naukowcy odkryli mechanizm, który jest molekularną podstawą tego zjawiska i mają nadzieję, że lepsze zrozumienie problemu pozwoli zapobiec wielu negatywnym konsekwencjom. Kim są WWO? Czy jesteś jednym z nich? WWO to pojęcie oznaczające osoby wysoko wrażliwe. Pod terminem tym kryje się cała gama cech, które wyróżniają tego typu ludzi, stanowiąc o ich wyjątkowości. Warto wiedzieć, w jaki sposób traktować osoby WWO, aby czuły się komfortowo i mogły w pełni wykorzystywać swój potencjał w pracy, w związkach i innych sferach życia. Problemy z zaśnięciem – przyczyny, jak sobie radzić? Problemy z zaśnięciem to coraz powszechniejsze zjawisko, które może dotyczyć tak naprawdę każdego – niezależnie od wieku, płci czy przynależności etnicznej. Za tym dotkliwym problemem często kryje się bezsenność, ale również szereg zaburzeń zarówno psychicznych, jak i somatycznych. Perfekcjonizm – czym jest i jak sobie z nim radzić? Dzisiejsze czasy kreują nowe modele pożądanych zachowań i postaw – jedna z nich jest perfekcjonizm, który ma swoje źródła między innymi w wyidealizowanym świecie znanym z mediów społecznościowych. Jednak perfekcjonizm może być również dużą trudnością dla obarczonego nim człowieka, która znacznie utrudnia życie i relacje z innymi ludźmi. Skąd się bierze déjà vu i czy jest to niebezpieczne zjawisko? Déjà vu to jeden z najbardziej tajemniczych stanów, jakie występują w ludzkim umyśle. Co jakiś czas doświadcza go niemal każdy człowiek, a jednak wciąż nie udało się wypracować jednolitej naukowej interpretacji tego dość niepokojącego zjawiska. Jedno jest pewne – déjà vu na chwilę zaburza nasze postrzeganie teraźniejszości, zasiewając wątpliwość, czy przypadkiem „to się już kiedyś nie działo?". Powszechnie mówi się, że co drugie dziecko ma problem z koncentracją i skupieniem uwagi na dłuższy okres czasu. Przeładowane klasy i nieporadność nauczycieli klasyfikują ruchliwe i ciekawe świata dzieci jako niegrzeczne i agresywne, a tak niedokładnie i błędnie stawiana diagnoza powoduje spięcia między wszystkimi stronami konfliktu. Rodzicu – dowiedz się, jak jest naprawdę. Dziecko z pasją = dziecko z problemami? Zbyt często dochodzi do nadużycia sformułowania „problemy z koncentracją”. Jest to wygodny sposób, który łagodzi wyrzuty sumienia nauczyciela nie mającego czasu na poświęcanie go indywidualnym uczniom, a który nie pozostawia zupełnie obojętnym na problem. W efekcie dziecko, które po prostu jest ciekawe świata i posiada żywy temperament, zostaje „zbanowane” i pozbawione radości czerpanej z nauki. Rodzic, który stoi w obliczu takiego problemu, czuje się zdezorientowany – komu ufać bardziej, ocenie nauczyciela, czy dziecka? Gdyby ufać naprędce wystawionej opinii, 70% dzieci zostałoby uznanych za nadpobudliwe. Faktyczne problemy z koncentracją w rzeczywistości posiada co dziesiąte dziecko. Dlatego zanim wpadniemy w panikę, spójrzmy z boku na całą sytuację, porozmawiajmy ze szkolnym psychologiem. Nauka koncentracji krok po kroku Zanim zaczniemy pracę z dzieckiem, musimy uzbroić się w spore pokłady cierpliwości. Maluch na początku często będzie się rozpraszał i nie słuchał. Potrzeba czasu i zawzięcia, żeby ćwiczenia przyniosły efekty. Wdrażane systematycznie i do skutku, przyniosą gwarantowane efekty. Krok 1 – Bądź autorytetem Jeżeli sami posiadamy problemy z koncentracją, najpierw musimy sami zapanować nad sobą. Często przypominajmy sobie cel i panujmy nad emocjami, dając tym samym dobry przykład dziecku. Kiedy zobaczy, że opanowanie i koncentracja przynoszą pozytywne efekty, samo zechce zdobyć tą umiejętność. Krok 2 – Rozmawiaj z dzieckiem Znajdź w ciągu dnia obowiązkowy czas, który będzie przeznaczony tylko dla Was. Przygotuj drobny poczęstunek i usiądź z dzieckiem przy stole rozmawiając z nim o tym, co się wydarzyło w szkole, na placu zabaw, czy na dodatkowych zajęciach. Zadawaj mu pytania i nakłaniaj do odpowiadania pełnymi zdaniami. Pamiętaj, by utrzymywać stały kontakt wzrokowy i pilnuj głównego wątku – kiedy zacznie się plątać w swoich opowieściach, staraj się do niego wrócić. Krok 3 – Licz się z jego zdaniem Uświadom dziecku, że podejmowanie decyzji jest długotrwałym procesem – nie zawsze, kiedy coś się postanowi, od razu widać efekt. Pokaż mu, że pewne rzeczy wymagają czasu i trzeba cierpliwie poczekać. Jako przykład możecie wspólnie posadzić roślinę i codziennie obserwować, jak rośnie – niech dziecko odnotowuje postępy lub robi fotorelację – w ten sposób nie tylko będziecie świetnie się bawić, ale także nauczysz je odpowiedzialności i cierpliwości. Pytaj je, co myśli, co czuje i jakie ma pomysły; niech samo zadecyduje o doniczce i nasionkach, jakie chce posadzić. Spróbuj także wymyślać hipotetyczne sytuacje i pytaj, co dziecko zrobiłoby na miejscu wymyślonych postaci – to ćwiczenie wymaga koncentracji i kreatywnego myślenia. Krok 4 – erupcja energii Zdekoncentrowanym dzieciom często towarzyszy nadmiar energii. Kiedy widzisz, że dziecko staje się nieznośne, nie uciszaj go na siłę i nie karaj unieruchamiając – niech rozładuje swoje emocje biegając, rywalizując z nami „kto głośniej krzyknie”, niech pokopie piłkę do bramki. To pozwoli pozbyć się niezrozumiałych pokładów energii oraz uniknąć poważniejszego konfliktu. Krok 5 – Take it easy Wczuj się w położenie dziecka. Wiele spraw jest dla niego jeszcze nie zrozumiałych. Coś, co wydaje się oczywiste Tobie, dla niego może być całkowicie abstrakcyjne i niewytłumaczalne. Wyrażaj to słowami mówiąc na przykład: „to musiało być straszne, kiedy kolega porysował twoją pracę domową na lekcji, prawda?”. To uspokoi dziecko i dodatkowo zapewni, że się o nie troszczysz oraz że jesteś po jego stronie. Sprawi też, że łatwiej będzie mu się otworzyć i rozwiązać problem. Niektórym dzieciom pomaga także rozluźniający masaż przed snem, głaskanie po głowie albo rysowanie palcem esów-floresów wewnątrz dłoni. Krok 6 – Organizacja to podstawa Dzieci, które mają problemy z koncentracją, uciekają przed systematycznymi obowiązkami i odrabianiem zadań jak tylko mogą. Wiąże się to dla nich z przykrą koniecznością nudnego – w ich mniemaniu – wiszenia nad książkami bez większego celu. Dlatego ustalmy porządek dnia i jasno określcie swoje obowiązki. Niech malec widzi, że my także go przestrzegamy. Pamiętaj, by nie odrabiać zadań za niego ani nie daj się sprowokować, by towarzyszyć mu każdego dnia – prace domowe to jego obowiązek, który musi wypełniać samodzielnie. Krok 7 – Doceniaj wysiłki Każdy postęp dziecka dostrzegaj i chwal. Unikaj nieustannego strofowania i wypominania słabości – jeszcze raz podkreślamy, że aby osiągnąć zauważalny rezultat, musimy uzbroić się w dużo cierpliwości. Dziecko łatwo się zniechęca i traci wiarę w siebie, kiedy jego starania nie są zauważane, a kiedy cały czas dostaje burę za to, co trudno mu opanować. Podziel się Aktualnie brak komentarzy. Bądź pierwszy, wyraź swoją opinię Moje dziecko się nie koncentruje. Co z tym zrobić? U DZIECKASkąd bierze się brak koncentracji u dzieci? Czy dzieci z tego wyrastają? Jak sobie z tym poradzić? Czy są jakieś skuteczne sposoby? Co powinno Cię zaniepokoić?W tym artykule dowiesz się:Moje dziecko się nie koncentruje. Co z tym zrobić?Sprawdź źródła Cię powinno zaniepokoić? Testy i ćwiczenia na zaburzenia koncentracji u wskazówek do lepszej koncentracji jest taki roztargniony. Ciągle się wierci, kręci, nie usiedzi spokojnie dwóch minut. Wstyd iść z nim do restauracji albo nawet do lekarza, bo w poczekalni non stop muszę go upominać. Wszystkiego musi dotknąć, wszystko ruszyć, zaczepia inne domu nie jest lepiej. Nie zajmie się dłużej jedną zabawką. Nie skupi się na klockach, nie chce rysować, nic sam nie chce robić, a nawet jak ja z nim coś robię to po kilku minutach się nudzi i szuka kolejnego zajęcia- też na pięć minut. Nic nie zrobi do końca. Ciągle coś gubi, zapomina, po co poszedł. Jak idzie zrobić siku a po drodze zobaczy kota, to idzie za kotem i już z nawet nie pamięta, że chciał do toalety. Czy to normalne?Bardzo często spotykam takie dotyczy również pań w przedszkolu oraz nauczycieli w szkole. Bardzo utrudnia to prowadzenie lekcji, bo dziecko , które się nie koncentruje, po prostu przeszkadza innym. Problem o takich problemach przeczytasz w poradniku Obudź w dziecku olbrzymaMoje dziecko się nie koncentruje. Co z tym zrobić?Wariant 1Uśpienie czujnościPoczekam aż mu przejdzie., on z tego wyrośnie. To jeszcze to rzeczywiście tak działa? Czy to jest skuteczna metoda? No nie, nie jest, ani to metoda ani to skuteczność. To jedynie wymówka albo usprawiedliwienie dla braku jakichkolwiek działań. Wyrasta się z butów i z kurtki, ale nie z takich rodzice nie podejmują działań?To banalnie proste-nie wiedzą, jakie to mają być działania!Niektórzy rodzice będą szukać wiedzy i porady u psychologa. Niestety przeciętny psycholog nie ma wiedzy z tego zakresu, oto cała 2Spokojnie wytłumacz dziecko jeszcze nie chodzi do szkoły, ten problem dotyczy głównie rodziców. Męczą się rodzice potwornie, ale mają na tyle oleju w głowie, że nie kupują bajeczki o wyrastaniu z problemów. Sami usiłują temu zaradzić. Jak to robią?Tłumaczą- dużo, spokojnie, rozmawiają. Czy to działa? No, nie bardzo, bo dzieciak tego nie słucha. Po pierwsze nie ma czasu, a po drugie, nawet jak go się złapie, żeby chwilę posiedział i mówi wprost do niego, to całe to gadanie jakby odbija się od niego, jakby nie słuchał, jakby to po nim spływało….Wariant 3Tradycyjne niezawodne metodyTo jest sytuacja, w której dziecko:nie wyrosło z problemu braku koncentracji,tłumaczenia nic nie dałyKończy lat 6 albo 7 i ….rodzice są wezwani do syn się nie koncentruje. To, że sam nie będzie nic umiał to nic wielkiego, proszę pani. On nie pozwala innym dzieciom się uczyć, Ciągle kogoś zaczepia, ciągle coś mówi, ciągle się z czegoś śmieje, ciągle wychodzi z ławki , ciągle coś komuś zabiera, być może pożycza, ale bez zgody właściciela. Ja mu oczywiście wpisuję uwagi , daję smutne minki, czarne żetony, ale on sobie z tego nic nie robi. Jak go Pani wychowała? Proszę wpłynąć na syna. To się musi zmienić.– Jak ja mam wpłynąć na syna?-Po prostu trzeba w domu go karać. Tylko w ten sposób dziecko zrozumie, że naprawdę nie wolno przeszkadzać innym. Musi dotkliwie odczuć jeszcze dorzuca coś o złym wychowaniu, braku konsekwencji rodzicielskiej, nadopiekuńczości i tym podobne rzeczy, które wbijają się jak sztylet prosto w Twoje serce wzbudzając ogromne poczucie winy. Frustracja też się wkrada. Acha, znaczy się jestem złą matką. Tłumaczenia nic nie dały, dziecka bić nie będę, ale kary to widać dobry sposób, skoro mówi to do jakie kary stosować dla sześciolatka?Wujek google wyrzuca: karny jeżyk. O, coś dla mnie. Pasuje. Tyle minut w kącie, ile ma lat. Cudowna metoda. Humanitarna. kilkunastu kampaniach jeżykowych efektu brak. Coś nie czy w twojej rodzinie aby na pewno wszyscy byli, no wiesz, normalni?Może oni go nam podmienili w tym szpitalu, tyle się słyszy o takich przypadkach….Forum : mamusie jakie kary stosujecie????Mama łobuza pisze: Ja zabieram tablet, słodycze, bajki, daję szlaban na podwórko, zabieram telefon, wszystkie gry, zabroniłam pójść na trening, chodzi o to, żeby dziecko odczuło. To musi być coś, na czym mu dzięki, a czy to zadziałało?-Wiesz, to działa jak jesteś konsekwentna, a mi trochę tej konsekwencji brakuje, dlatego u mnie akurat jeszcze nie działa, ale ty próbuj, dzięki….Wariant 4Nagrodą więcej zdziałaszForum: Mamusie, ratunku, na mojego urwisa kary nie działają. Co robić?Mama Wojtusia pisze: wiesz co, ja to nigdy bym własnemu dziecku żadnej kary nie dała. Ja kocham moje dziecko. Nagrodą więcej zdziałasz niż to okropne poczucie winy. Boże, jaką jestem złą matką. Nagroda, oczywiście że nagroda. Będziemy go nagradzać za dobre zachowanie, aż on zrozumie, że nam zależy na jego dobrym zachowaniu i sam z własnej woli zacznie się dobrze zachowywać. Bajkowo:)Jak będziesz grzeczny,to na lodówce będzie żeton z uśmiechnięta buźką. Jak uśmiechniętych buziek będzie 10 to kupimy oj długo to trwało. Ale uzbierał. Sukces?Tak, ale tylko dla sklepu posiadania klocków zachowanie się nie zmieniło….Dlaczego? Bo nie miało prawa się oglądałam dra Housa. Lubię tę jego dociekliwość i nieszablonowe podejście do problemów. To mnie inspiruje. Nie skupiaj się tylko na objawach, dojdź do źródła a wyleczysz o problemie koncentracji u dzieci znajdziesz w moim poradniku Obudź w dziecku olbrzymaProblemy z koncentracją często wynikają z głębszych uwarunkowań. Dlatego tradycyjne behawioralne metody są jasno powiedzieć:Dlaczego? Bo brak koncentracji nie jest kwestią wychowania!Dlatego właśnie większość psychologów udziela rad, które nie działają! Albo uśpią czujność rodzica albo karami i nagrodami pogłębią co? Garść konkretów? Proszę bardzo:Sprawdź źródła twoje dziecko ma kłopoty z koncentracją odpowiedz na poniższe pytania:Czy moja ciąża i poród były w porządku, dziecko urodziło się zdrowe?( jak się czułaś w ciąży? stres? nerwy? choroba? leki? poród o czasie ? siłami natury? Dziecko zdrowe? 10 w skali Apgar?)TakNieCzy rozwój wczesnodziecięcy był prawidłowy?(Poważna choroba, niedotlenienie, brak raczkowania, zabiegi pod narkozą)TakNieJeżeli na oba pytania odpowiedziałaś TAK, przejdź do punktu 10 WSKAZÓWEK DO LEPSZEJ KONCENTRACJI U DZIECKA na końcu przynajmniej jedną twoja odpowiedz brzmi NIE, czytaj Cię powinno zaniepokoić? Testy i ćwiczenia na zaburzenia koncentracji u TRZY PROSTE TESTY:Test lateralizacjiPoproś dziecko, żeby zajrzało do pustej butelki. Zauważ, które oko przykłada do jest to oko prawe i dziecko jest praworęczne, oznacza to , że jest zlateralizowane jest to oko lewe i dziecko jest leworęczne, oznacza to, że jest zlateralizowane jest to oko prawe a dziecko jest leworęczne, oznacza to lateralizację jest to oko lewe a dziecko jest praworęczne, oznacza to również lateralizację leniwej ósemkiDziecko stoi prosto, nie rusza głową. Ty weź do ręki jakiś mały przedmiot, może to być flamaster, piłeczka, mała zabawka. Przed oczami dziecka rysuj w powietrzu POWOLI dużą leżącą ósemkę (znak nieskończoności). Dziecko nie rusza głową, tylko porusza oczami. Jeżeli ruch jest płynny, nie sprawia trudności, to dobrze. Jeżeli dziecko odwraca głowę, robi dziwne miny, napina się, przeskakuje wzrokiem do kolejnego punktu, nie ma płynnego ruchu, może to oznaczać kłopoty ze spostrzeganiem , nieprawidłowe wodzenie wzrokiem. Brak synchronicznej współpracy obojga oczu również odpowiada za brak móżdżkaPołóż dziecko na podłodze na brzuchu. Ręce ma trzymać wzdłuż ciała, głowa prosto , nie na boku. Poproś, żeby podniosło rękę albo nogę, kiedy ty dotkniesz. Ma unieść lekko, nie wysoko. Teraz dotykaj po kolei: ręka prawa, ręka lewa, noga prawa, noga etap to dotykanie dwóch kończyn naraz: prawa ręka i prawa noga oraz lewa ręka i lewa ostatni etap to ruchy skrzyżowane. Dotykaj naraz prawej ręki i lewej nogi oraz lewej ręki i prawej nogi. Ostatni etap powtórz wyszedł dobrze, jeżeli kończyny dziecka reagowały za każdym razem były kłopoty z prawidłową reakcją, oznacza to zaburzenia w pracy na konkretne ćwiczenia usprawniające koncentrację uwagi. Ćwiczenia mają być formą zabawy i przyjemności sprawianej i dziecku i sobie. Ćwiczycie ok. 15 minut dziennie. Im młodsze dziecko tym efekty widać szybciej. Przeciętny czas poradzenia sobie z problemem wynosi ok. 6 IĆwiczenia przy skrzyżowanej lateralizacjiTe ćwiczenia mają na celu wytworzenie nowych połączeń między-półkulowych, nowych synaps, aby złagodzić skutki skrzyżowanej lateralizacji. Mają utworzyć nowe szlaki komunikacyjne pomiędzy półkulami, aby koncentracja stała się naprzemienne na stojącoDziecko podnosi kolano i dotyka nim przeciwległego łokcia kierując przy tym swój wzrok na punkt styku kolana i łokcia. Chodzi o to, żeby ćwiczenie wykonywać świadomie. Wolną rękę dziecko odciąga do razy na każdą naprzemienne na leżącoTo samo ćwiczenie, ale w pozycji leżącej. Dziecko unosi kolano i dotyka nim przeciwległego łokcia jednocześnie unosząc głowę i patrząc na to, co razy na każdą stronęPrzerzucanie woreczka z ręki do ręki nad głowąPotrzebny jest woreczek z ryżem albo grochem. Można kupić albo samemu uszyć. Dziecko stoi prosto, ręce rozkłada na boki. Przerzuca woreczek z ręki do ręki nad głową. Ważne jest, aby cały czas miało kontakt wzrokowy z woreczkiem. Dzieci często patrzą gdzie indziej i dziwią się, że im nie wychodziJ10 powtórzeńPrzerzucanie woreczka pod kolanamiDziecko trzyma woreczek w prawej ręce i unosi lewe kolano. Po kolanem rzuca woreczek do drugiej ręki. I na odwrót. Kiedy woreczek znajdzie się w lewej ręce, unosi prawe kolano i rzuca woreczek pod kolanem, tak, aby złapała go druga powtórzeńMasaż uchaTo jedno z ulubionych przez dzieci ćwiczeń. Mama masuje uszy dziecka jednocześnie od góry do dołu i z powrotem za pomocą kciuka i palca wskazującego. Uszy robią się różowe, mięciutkie a w końcu stają się czerwone. Teraz mama rozciąga uszy we wszystkich kierunkach. FajneJ3-5 IIĆwiczenia przy zaburzeniach wodzenia wzrokiemWzrok i percepcja wzrokowa są bardzo ważnymi elementami w procesie nauki szkolnej i koncentracji. W czasach tabletów i TV oczy naszych dzieci nie ruszają się tyle, ile powinny. Uwaga: gapienie się w monitor nie jest treningiem wzroku. To zawieszenie wymuszone przez iluzję ruchu na nieruchomym monitorze. Oczy dziecka powinny pracować, ruszać się we wszystkie strony, patrzeć we wszystkich kierunkach. Bardzo często zapominamy o tym, że oczy są takie ćwiczenie również częściowo znasz z okaDziecko stoi prosto, nie rusza głową. Ty weź do ręki jakiś mały przedmiot , może to być flamaster, piłeczka, mała zabawka. Przed oczami dziecka rysuj w powietrzu POWOLI :Linie poziome 5 razyLinie pionowe 5 razyLinie skośne 5 razyKoło 5 razyKwadrat 5 razyLeniwe ósemki 5 razyMruganie –dziecko powinno chwilę pomrugać ( 20 mrugnieć)Palming- po treningu dobrze jest odpocząć. Dziecko zasłania sobie oczy swoimi rękami tak, aby było całkiem czarno. Odpoczywają i oczy i mózg. Ok. 1 IIIĆwiczenia przy zaburzonej pracy móżdżkaMóżdżek odpowiada za koordynację, koncentrację, pamięć, czytanie, dotkniętych kończynTo ćwiczenie już znasz. Tak samo wyglądał dziecko na podłodze na brzuchu. Ręce ma trzymać wzdłuż ciała, głowa prosto , nie na boku. Poproś, żeby podniosło rękę albo nogę, kiedy ty dotkniesz. Ma unieść lekko, nie wysoko. Teraz dotykaj po kolei : ręka prawa, ręka lewa, noga prawa, noga etap to dotykanie dwóch kończyn naraz: prawa ręka i prawa noga oraz lewa ręka i lewa ostatni etap to ruchy skrzyżowane. Dotykaj naraz prawek ręki i lewej nogi oraz lewej ręki i prawej etap powtórz 10 w wersji siedzącej: dziecko siada na małym kocyku, unosi nogi lekko do góry i obraca się pomagając sobie rękami. Ma się kręcić szybko jak bączek. Najlepiej tylko w jedną stojąca: wirowanie z rozłożonymi ramionami. Szybkie obroty ciała w jedna obrotów minimalnie, ale nie ograniczaj dzieckaProstowanie kończyn na czworakaDziecko klęka i podpiera się ramionami, jak piesek. W tej pozycji prostuje jednocześnie prawą ręką i lewą nogę. Liczy do trzech i zmienia układ 5 razy każda woreczkiem do celuBędziecie ćwiczyć rzuty do celu. Celem może być koszyk albo pudełko. Dziecko stoi w takiej odległości, żeby mogło trafić do celu. Odległość stopniowo zwiększamy w miarę postępów dziecka. Koło celu jest mama, której zadaniem jest odrzucanie woreczka do dziecka. Dziecko rzuca raz prawą a raz lewą 5 razy każda ćwiczeń znajdziesz w moim e- booku Obudź w dziecku olbrzymaJeżeli test wyszedł dobrze, oznacza to, że wystarczy Ci kilka prostych do zastosowania WSKAZÓWEK DO LEPSZEJ KONCENTRACJI U DZIECKAZmotywuj dziecko. Podziel jego zadania na mniejsze części tak, aby zobaczył, gdzie jest koniec. Łatwiej mu będzie sprostać kilku krótkim zadaniom niż jednemu wyzwania zamiast kar: zrobisz to, a jak skończysz to jeszcze tylko to, i jeszcze coś niewielkiego a potem już możesz iść na że przez 3-5 minut będzie robił tylko to zadanie na 100 procent, bez gadania i odchodzenia, a potem może chwilę odpocząć. I kolejne 5 minut. I jeszcze zaangażowania dziecka. To dla niego na początku może być trudne. Kilka minut pracy i słodycze, fast foody, żywność przetworzonąOdżywiaj mózg dziecka: zadbaj, aby w diecie nie zabrakło ryb, warzyw , owoców, pełnoziarnistych zbóż, orzechówUnikaj napojów słodzonych, a zwłaszcza gazowanych, dzieci lubią wodęOgranicz dostęp do TV, smartfonu, tableta i innych urządzeń multimedialnych a zwłaszcza nie pozwalaj oglądać w trakcie posiłkówZapewnij dziecku więcej ruchu, a zwłaszcza na świeżym powietrzuPoćwicz z nim oddech przeponowy w celu dotlenienia mózguZacznij działać a efekty Cię Kurczyńskadoradca rodzicielski, terapeuta

jak nauczyć dziecko koncentracji forum